قناری های یکدل

بیا و بنویس نگارم که نمی‌تونی منو از یاد ببری.بگو که هنوز ‌خاطراتمون واست شیرینه.من حتی فکر تموم شدنمون واسم سخته.خیلی امید دارم و یه حسی بهم میگه نزدیکی.از من نگذریا که تموم میشم،خاکستر میشم.تنهایی من به حدی رسیده که به قول بزرگی واسم لذت بخش شده کاش نجاتم بدی از این باتلاق بدبو.بشکن میله‌های این قفس سوت و کور رو.این زمستون سرد که تو راهه بی خبری از تو منو خشک میکنه.به قول محمدابراهیم جعفری تنها یک چیز رو بیشتر از تو دوست دارم،اینکه تو را دوست دارم...